Inspirational Art Magazine – augustus 23 – NL. versie interview Phil Coucke
1. Wat is uw traject geweest op weg naar beeldend kunstenaar?
Alles begon voor mij rond het jaar 2014. Tijdens de wintermaanden zag ik op televisie een documentaire, waarin een verkoper van kaders een kunstenares bezocht in Nederland. Het atelier van deze kunstenares was een groot bedrijfsgebouw dat vol hing met prachtige kleurrijke werken. Ik was overdonderd door al die mooie werken en zocht ze op via het Internet. Als bij toeval hield ze week daarna een workshop voor starters. Ik heb mij ingeschreven en de week daarna zat ik al in Nederland te schilderen en sindsdien heb ik eigenlijk bijna dagelijks geschilderd. De jaren daarop heb ik 2 keer een jaartraject gevolgd aan een academie in Nederland, en heb ik tal van specifieke bijscholingen en workshops gevolgd in binnen- en buitenland.
2. Wat trekt u specifiek aan in het schilderen, wat intrigeert u hierbij?
Naar mijn gevoel spelen verschillende factoren een rol. Als het gaat over het pure schilderen, zou ik zeggen dat ik vooral word aangetrokken door kleur en het vrij kunnen werken. Mijn innerlijke kind is altijd blij wanneer er tijdens het schilderen een soort harmonie van kleuren en een zekere lichtheid ontstaat. En uiteraard ook het creatieproces op zich (van schets tot eindproduct, met de verschillende tussenstadia) vind ik heel boeiend. Anderzijds denk ik dat er op de achtergrond ook nog iets anders speelt. Ik ben namelijk mijn hele leven werkzaam geweest als vertaler. Dat is een beroep dat veel geestelijke inspanning vergt. Je bent dan als het ware ’s avonds uitgeput terwijl je overdag eigenlijk niets van echte ‘fysieke’ inspanningen geleverd hebt. Door te gaan schilderen, wat voor mij meer een activiteit vanuit passie en het hart betekent, is er in mijn leven meer balans gekomen en ben ik als het ware meer in mijn lijf gezakt.
3. Waar haal je je inspiratie uit voor je werk?
Toen ik nog student was, bezocht ik mijn vriendin in Antwerpen en bleef ik telkens hangen aan de etalage van een kunstgalerij waar sculpturen hingen van David Gerstein. Ik was verbluft door de vrije vormen en het kleurgebruik in zijn sculpturen. Later, toen we gehuwd waren, kwamen we zijn sculpturen regelmatig tegen tijdens reizen in het buitenland. Ik ervaarde het telkens als een soort reminder. David Gerstein was dus zeker één van die kunstenaars die mij heeft geïnspireerd. Al moet ik toegeven dat kunstboeken en moderne kunst nooit ver weg waren. Andere favoriete kunstenaars en inspiratiebronnen waren Matisse en Miro. Zeker van Miro ben ik altijd in de ban geweest en zijn we zelfs naar het buitenland getrokken om zijn tentoonstellingen te bezoeken. Een jaar of twee/drie jaar geleden vond er op het vlak van inspiratie iets belangrijks plaats. We bezochten tijdens onze vakantie Adelheid & Huub Kortekaas, een kunstenaarskoppel in Nederland, die vooral met vorm en abstractie werken, en die met hun werken in hun dorp Winssen een eigen wereldje gecreeërd hebben. Kort na dit bezoek begonnen in mijn dromen allerlei speciale vormen op te duiken, die ik in mijn schetsboeken ben beginnen op te tekenen en die nu de basis vormen voor mijn oLa-collectie (zie verder), die ik als een levenswerk beschouw. Dus ja, ook wat ik droom, is zeker een belangrijke bron van inspiratie.
4. Kun je iets meer vertellen over uw sculptuurschilderijen? Hoe bent u hiertoe gekomen/wat is hun ontwikkeling?
5. Zijn uw werken op voorhand gepland of is het eerder een element van spontaneiteit dat het proces bepaalt?
Ja zeker, mijn sculptuurschilderijen zijn in feite de concrete expressie en uitwerking van de vormen die ik in mijn schetsboeken verzamel. Deze vormen breng ik over op verschillende ondergronden. Als ik één geliefkoosd materiaal mag uitkiezen, dan is het wellicht (gerecycleerd) acrylglas. Ik schilder graag op acrylglas omdat het een modern materiaal is en veel transparantiemogelijkheden biedt. Door de gerecyleerde versie te gebruiken, kan ik bovendien een tweede - kleurrijk - leven geven aan een gerecyleerd materiaal. Ik heb op dit materiaal leren schilderen tijdens mijn opleiding in Nederland. Eerst schilderde ik op vierkante of rechthoekige platen maar al gauw ben ik overgeschakeld op mijn eigen vormen en ben ik ook doorgegroeid van sculpturen op statieven naar wandsculpturen en ‘vliegende objecten’. Ongetwijfeld word ik ook getriggerd door de speciale uitdaging die deze techniek met zich meebrengt. Het is namelijk zo dat ik op de achterzijde van het materiaal schilder, en dat ik dus na elke ‘move’ moet kijken wat er op de voorzijde is gebeurd alvorens de volgende move te doen. Deze techniek heet ‘reverse painting’ en is vroeger al door andere kunstenaars toegepast. Je moet je dus als het ware overgeven aan een soort spel, waarbij je de perfectie achterwege laat (ook al lijken de werken er op het eerste gezicht soms perfect uit vanwege het materiaal) en het ontstane beeld is dus nooit wat je eventueel in gedachten had…
6. Hoe wilt u dat andere mensen uw werken zien/interpreteren voor zover daarvan sprake is?
Voor mij is de fantasie van de kijker het belangrijkst en wat de kijker er zelf in ziet. Het is waar dat titels van series wel een soort indicatie/richting aangeven. Maar toch.. Ik vind het belangrijk dat mensen hun eigen verbeelding kunnen laten werken en er telkens weer iets anders in zien. Het doet mij altijd plezier wanneer ik op een tentoonstelling naar verschillende interpretatieversies van bezoekers mag luisteren. De ene persoon ziet een dier in het werk, de andere een gezicht, of soms zelfs een heel verhaal. Precies met deze verbeeldingskracht in gedachten monteer ik tal van wandsculpturen op een soort afstandshouder, die toelaat de beschilderde vormen in de gewenste stand te draaien. Zo kan de eigenaar regelmatig het werk een andere toets/draai geven volgens zijn eigen verbeelding.
7. Bent u momenteel aan iets specifieks aan het werken?
Momenteel ben ik een soort collectie aan het opbouwen van speciale vormen die in mijn dromen blijven opduiken en waarmee ik verschillende deelseries ben beginnen uitwerken. Deze deelseries vormen als het ware een soort ‘mensenverhaal’: van het ontstaan van de vorm (deelserie Conceptie/zeefdrukken), de metamorfose (deelserie Metamorphosis/2-laagse zeefdrukken), de piekperiode in het leven (deelserie Sparkling/kleurrijke sculpturen), enz. Ik heb deze vormen ‘oLa’s’ genoemd. Het is een zelf bedacht concept en verwijst naar Open Language Art. ‘Open’ omdat deze vormen een grote mate van openheid uitstralen, en ‘Language’ omdat veel mensen me al gezegd hebben dat ze aan symbolen uit oude talen (van vóór het Sanskriet) doen denken. Gezien mijn opleiding tot vertaler beschouw ik het als een soort verlengde van het aspect ‘taal’ in mijn leven. Ik beschouw de collectie nu al als een soort constante in mijn werk. Ze biedt zoals het leven veel diversiteit en telt intussen een 40-tal vormen/tekens.
8. Zijn er tentoonstellingen, shows of evenementen gepland die u wilt vermelden, on- of line?
Het eerstkomende evenement waaraan ik deelneem, is het evenement ‘Frags & flarden’ van Galerij Artisjok. Het vindt plaats van 9 september tot 29 oktober in de Antwerpsestraat 47 in Lier (België), en is in feite het resultaat van een mooie uitwisseling tussen een groep lokale kunstenaars rond Frédérique Rennuit en het internationale kunstenaarscollectief Global Art Project rond Carl Heyward, waarvan ik deel uitmaak. De verschillende kunstenaars stuurden kleine stukken van hun werk naar elkaar en maakten met deze stukken een totaal nieuw werk in hun eigen stijl. Het wordt alvast een boeiend en gevarieerd evenement. Wie kan, moet zeker s komen kijken en is van harte welkom.
9. Waar kunnen we u vinden online?
Mijn werk is terug te vinden op mijn website www.philcoucke.com en ik heb ook een levendige feed op Instagram onder phil.coucke.art. Wie na dit interview vragen heeft, mag mij zeker altijd contacteren via info@philcoucke.com. Bedankt.
