Terwijl ik deze maand voor een leuke bestelling aan het schilderen ben (meer info hierover in oktober), werd ik enkele dagen geleden toch wat overrompeld door een vraag van mijn boekhoudster om een ‘inventaris’ op te stellen. Oei, hoe begin ik daar in godsnaam aan? Verschillende soorten papier, verschillende soorten doeken, verfen allerhande, items van jaren ver, ditjes, datjes… mens, mens, daar zie ik echt geen doen aan. Al gauw raak ik dan overstuur en voel ik mij enorm in mijn vrijheid belemmerd. Waarom is dat toch allemaal nodig? Hoe pak ik dat aan? Voor wie of wat, enzovoort.
Het konijn in mijn hoofd begint dan alle kanten op te huppelen en in eerste instantie overmant mij een gevoel van onmacht en loomheid. Op dat moment weet ik dat het tijd is om de dim-knop aan te zetten en alles even te laten bezinken.
En na enkele dagen blijkt al gauw dat dit – op het eerste gezicht – banale feit toch meer inhoud/achterliggende informatie bevat dan aanvankelijk vermoed.
Het is vooral het besef dat er bepaalde spelregels gelden en dat we niet alleen kunstenaars (kunnen) zijn door ‘alleen iets te creëren’. Er komt meer bij kijken… Volgens mij is dit het stadium waar veel collega’s blijven hangen en niet uit geraken, namelijk de kwestie van verder professionaliseren.
Het heeft immers wel degelijk nut om niet alleen te creëren, maar om er ook voor te zorgen dat we weten hoeveel materiaal we nog hebben, wat wanneer klaar moet zijn, hoe we een marketingcampagne zullen aanpakken, waar we professionele foto’s enzovoort zullen laten maken, enz. kortom: dat we een structuur onder onze activiteiten moeten plaatsen.
Zeer zeker, het zijn groeipijnen waar ook ik mee te maken heb, maar waar ik met karakter en doorzetting en toch in souplesse wil doorheen groeien. Dus doe ik ook een warme oproep aan alle collega’s om zich niet te laten overmannen of overvrouwen ???? door deze structurele zaken en ook deze kwesties aan te pakken, zodat onze creatieve uitspattingen de kans krijgen om in de wereld gezet te worden… Let’s do it!
Foto: werk van enkele jaren geleden: ‘Crossing borders’ / grenzen doorbreken…